Naam:
Geb. datum:
Beroep:
Gehuwd met:
26-06-1961
Ariane Hagen, twee kinderen Lisa 1995, en Enzo 2001
Korte autobiografische schets van Hans Leijnse
Op 16 jarige leeftijd maakte ik mijn eerste onderwaterfoto’s. Ik had hiervoor mijn spiegelreflexcamera in een speciale waterdichte zak gestopt en maakte al snorkelend mijn eerste foto’s. Zoals je kunt verwachten vallen de resultaten altijd tegen. Toch heeft het mij niet geremd in het zoeken naar betere mogelijkheden voor de onderwaterfotografie.
In 1983 tijdens een duikvakantie in Hurghada, maakte ik met een geleende Nikonos III de eerste foto’s van redelijke kwaliteit. Enige van deze beelden gebruik ik nog steeds in mijn presentaties.(..\diapresentatie\diapresentatie.htm )
Nadat ik eerst nog met een eigen Nikonos III heb gefotografeerd heb ik in 1991 een meer professioneler systeem aangeschaft. Ruim 12 jaar heb ik met deze set met veel plezier gewerkt. Het was een Nikon 801s in een Subal onderwaterhuis.
Als beginnend
fotograaf start je meestal met macrofotografie. Hiermee zijn snel goede
resultaten te boeken. Later koop je andere lenzen en flitssystemen en
probeer je ook het terrein van de groothoek fotografie te gaan
beheersen. Zo eenvoudig als macrofotografie is, zo moeilijk is de
groothoekfotografie. Als je weet waar je op moet letten, en welke fouten
er gemaakt kunnen worden, ben je zelden tevreden over je eigen opnamen.
De frustratie die dit met zich mee brengt wordt weer wat getemperd als
je met dezelfde kritische blik naar groothoekopnamen in de duikbladen
kijkt en je realiseert dat er weinig mooie groothoekopnamen zijn.
Natuurlijk spelen persoonlijke smaak en stijl hierbij een grote rol.
Voordat ik een goede foto kan maken moet ik helemaal vertrouwd zijn met de omgeving. Tijdens wedstrijden zoals de Grevelingensub duik ik vaak op simpele, en voor ander duikers wellicht weinig boeiende duikplaatsen. Ik moet mij op een plek volledig thuis voelen om top foto's te kunnen maken.
Mijn credo is dan ook: Zoek niet het onderwerp dat je per se wilt fotograferen, maar zoek de plek waar je goed kunt werken en blijf daar, je onderwerp, spectaculair of niet, komt vroeg of laat vanzelf wel.
Voor mij blijft echter voorop staan dat onderwaterfotografie vooral een prettige bezigheid in de natuur moet zijn.
Een fenomeen dat zich alleen bij de onderwaterfotografie afspeelt zijn de zogenaamde fotosubs.
Een fotowedstrijd waarbij alle fotografen binnen een bepaalde tijd en onder dezelfde omstandigheden een film moeten belichten. Uit deze film kiest de fotograaf zelf de beste drie dia's. Deze worden vervolgens door een jury beoordeeld.
Vanaf 1995 ben ik tijdens het Nederlands Kampioenschap en diverse andere wedstrijden vele malen in de prijzen gevallen (..\in de media.htm). Tijdens het wereld kampioenschap 1998 in Allesund Noorwegen wist ik in de categorie groothoek beslag te leggen op een vierde plaats.
Naast het Fotograferen ben ik een fanatiek wielrenner en rijd ik wekelijks veteranen wedstrijden bij wielrenvereniging WVA (W.V. Amsterdam )
De Onderwaterfotografie heeft een aantal moeilijkheden welke zich bij andere fotografische disciplines nauwelijks voordoen.
De tijd om te fotograferen is gelimiteerd door de duiktijd. Afhankelijk van duikdiepte, conditie en lucht voorraad kan je ongeveer 60 minuten onder water blijven. Per duik kan er 1 film (inmiddels geheugenkaart) belicht worden en ook moet je het doen met de lens en het flitssysteem dat vooraf gekozen is.
Kies je voor macro, dan zwemt er vlak achter je een Manta rog. Kies je voor groothoek, dan zie je de meest fantastische naaktslakken.
Bij de techniek spelen onderwater de veranderde eigenschappen van licht een bepalende rol. Het leren omgaan met brekingsindexen, absorptie, reflectie en verstrooiing van licht zijn voor de onderwaterfotograaf een must.
De kleur rood is al op drie meter diepte verdwenen. Daarom ziet een duiker zonder lamp alles in grauwe donkere tinten. Zelfs in de meest heldere tropenzee is dit het geval. Om de natuurlijke kleuren toch te kunnen vastleggen zal de onderwaterfotograaf bijna altijd gebruik maken van flitslicht.
Modelfotografie:
Mijn vrouw Ariane Hagen is op mijn dia's vaak te zien als onderwatermodel. Fotograaf en model moeten goed op elkaar ingespeeld zijn. Je bevindt je in een vreemd element waarbij mobiliteit en communicatie beperkt zijn.
Wij vinden het heel belangrijk dat het beeld laat zien dat de duiker zich als gast in deze fascinerende wereld hoort te gedragen.
Onderwaterfotografie betekent voor mij vooral een prettige bezigheid in de natuur waarbij het fotografisch resultaat op een tweede plan komt. Misschien wel juist door deze instelling zijn mijn beelden vaak van hoge kwaliteit en vooral erg herkenbaar.
Natuurfotografische onderwerpen:
De (Onderwater-) fotografie in de ruimste zin van het woord. De macro fotografie in de Nederlandse kustwateren heeft echter mijn speciale belangstelling.
Buitenlandse fotoreizen:
Bretagne, Noorwegen, Denemarken, Middellandse Zee (Spanje/Frankrijk/Italie), Egypte (13 maal) Soedan Rode Zee, Malediven, Bonaire, Florida, Filipijnen.